Saturday, May 17, 2008

Silipin Natin Ang Buwan

(5 February 2008, Jahan, Wa, Upper West, Ghana, West Africa)

Inisip ko ng maging single na lang ako habang buhay nang makilala kita. Sa isang night out ‘yon kasama ko ang matalik kong kaibigang si Fred. Kaibigan ni Fred ang mga kasamahan mo sa bar na ‘yon sa Ortigas.

“Single ba ‘yang friend mo Fred?” Tanong ng babae sa grupo mo.

“Abah oo naman. Tagal ng single yan eh. Mukhang balak ng pumasok sa seminario.”

“Tamang-tama meron na ring malapit magmadre sa grupo namin.”

Tawanan. Tuksuhan. Sinulyapan kita. Ngumingiti ka lang sa mga kantyawan. Inuman pa. Tayo lang yata ang hindi lasing sa mga kasamahan natin.

“Hello I’m Bobby…” Inilahad ko ang kamay ko sa ‘yo.

“Abbey.” Inabot mo ang kamay ko.

Purchasing Manager siya sa isang government agency. Ako naman ay isang Area Sales Manager sa isang pribadong kompanya.

“Hmmm…Area Sales Manager ka. Eh di ang dami mo palang gfs niyan sa bawat area na binibisita mo.”

“’Yan yata ang di totoo sa akin.” Sagot ko. “Ikaw naman siguro dami mong commission sa mga procurements.”

“Hahahaha...’Yan yata ang di totoo rin sa akin.”

Mga lasing na na kasama natin maliban sa ating dalawa. Tumingala ka sa langit. Nakita kong sumilay ang ngiti mo sa mga labi mo. Bilog ang buwan. Maaliwalas ang langit.

“Mukhang may naalala ka…” Puna ko sa kanya

“Oo.”

“Ex-boyfriend?”

“Hmmm…yes.”

“Swerte naman niya.”

“Baket mo naman nasabi yan?”

“Eh kasi meron nag-iisip sa kanya.”

“Siguro ikaw rin. Meron mga babaeng nag-iisip sa ‘yo sa mga oras na ito.”

“Hahahaha…may mga asawa na sila. Wala na silang oras para isipin pa nila ako.”

Ayaw pang magsiuwi ng mga kasama natin kahit madaling araw na. Tayo lang ang gustong umuwi na. Kaya naglakas loob na kong ihatid ka.

“Okay lang ba na ihatid kita?”

“I would like to kaya lang may dala akong kotse.”

“Eh di ako na lang ihatid mo.” Biro ko.

“Hahahaha…sure why not.”

Napansin ko mabilis kang magdrive. “Don’t worry Bobby makakauwi ka ng buhay.”

“I hope so.”

“Tell me bakit single ka pa? Di ka naman siguro bakla.”

“Kung sasagutin ko ba ‘yan. Sasagutin mo rin ang tanong mo?”

“Hahahaha…sige.”

“Nagsasawa na siguro akong makipag-gf. Kaya tinigilan ko na ang panliligaw. Naramdaman ko okay naman pala ang maging single na lang. Ikaw?”

Bumuntunghiniga ka. Mapait kang ngumiti. “Nabroken hearted ako. Nagpakasal sa iba ang boyfriend ko.”

“Wala na bang ibang pumalit?”

“Ewan ko. Nawalan na ako ng tiwala sa mga lalaki eh.”

“May mga natitira pa sigurong matinong lalaki sa mundo.”

“Hmmm…tulad mo?” Biro mo sabay tawa.

“Yeah. Sa tingin ko matino naman ako.”

“Sigurado ka sa mga sinasabi mo?” Biro mo uli.

“Gusto mo i-try?” Sagot ko sa biro mo.

“Seryoso ka ba sa proposal mo?”

“Yeah. Tutal matagal na rin naman akong single. Ikaw naman ay ganon din.”

“Sige try natin.”

“Seryoso ka ba diyan sa sinabi mo?”

“O bakit bigla kang natakot yata.”

“Hindi naman kaya lang di mo pa ko nakikilala ng lubos.”

“I know Fred. Kapag nagloko ka pwede ko siyang sisihin.”

“Hahahaha…”

Nagulat si Fred ng sabihin ko girlfriend na kita. “Pare ang bilis naman yata. Love at first sight ba?”

“Hindi. Nagdare kasi siya.”

Nagring ang cellphone ko. Si Abbey.

“Hi! Kumain ka na?” Tanong mo sa kabilang linya.

“Palabas palang kami ni Fred ng office for lunch. Ikaw kumain ka na ba?”

“Yeah. Katatapos lang. Sige nagcheck lang ako.”

“Check?”

“Hahahaha…Yeah. Masama ba icheck kung nakakain ka na? Di ba yan ginagawa ng mga ex-gfs mo sa ‘yo?”

Napangiti ako. “Sorry. Matagal na kasing walang nagchicheck kung kumain na ko.”

“Oh well, masanay ka na. Sige bye na I’ll see you later?”

“I’ll see you later? May pupuntahan ba tayo mamya?”

“Yes. Ihahatid mo po ako sa bahay namin. May lakad ka ba mamya?”

“Yeah…susuduin kita.” Napakamot ako sa ulo.

“Napasubo ka noh!” Tukso ni Fred.

“Hindi naman…”

Nang sunduin kita kinahapunan ay nagyaya akong manood ng sine.

“Manonood lang tayo ng sine ha.” Paniniguro nito.

“Ummm…nanghahalik ako sa loob ng moviehouse eh.”

“Ay naku umuwi na lang tayo at sa bahay na lang tayo manood ng dvd.”

“Wala bang tao sa bahay ninyo?”

“Siempre meron.”

“Eh papaano tayo makakapanood kung maraming tao.”

“Hayy…sige manonood tayo ng sine pero di mo ko pwedeng halikan. Kasi di ko ugali makipaghalikan sa loob ng moviehouse.”

“Hmmm…sige try ko wag gawin.”

Sa loob ng sinehan. Pumayag kang hawakan ko ang kamay mo. Humilig ka sa balikat ko. Hinagkan ko ang gilid ng noo mo.

“Baka saan mapunta yang halik mo ha.”

“Ayaw mo naman eh.”

“Mabuti alam mo.”

Pero hindi ako pumayag na hindi siya mahalikan bago siya bumaba ng kotse.

“Baka meron makakita sa atin.” Tanggi niya.

“So? Girlfriend naman kita.”

“Hayyy Roberto …”

Isang madaling dampi ng labi ang iginawad ko. Sumilay ang ngiti sa mga labi mo at lumabi ka. “Nakakarami ka na ng score ha.”

“Smack lang yan kaya.” Kinabig ko siya at hinalikan nang matagal.

“Ikaw talaga…” Ang nasabi na lang niya nang bitawan ko siya.

“Isa pa…”

“Tama na. Next time na lang ulit.” Kinurot niya ang pisngi ko.

Masaya naman ang relasyon namin. Walang commitment. Walang limitations. Hanggang maabutan ko ang isang lalaki na kausap mo sa verandah ng bahay niyo. May inis akong nadama. Nakita mo akong nakatayo noon sa gate. Tumayo ka para salubungin ako.

“Kanina ka pa ba riyan?”

“Hindi naman. May bisita ka yata.”

“Si Albert, ex-boyfriend ko. Napadaan lang siya.”

“Ganoon ba. Dapat pa ba ako tumuloy?”

“Oo naman.”

“Babalik na lang ako. Mag-usap na muna kayo.”

“Bobby?! Paalis na siya.”

“Okay lang.” Wika ko. Umuwi ako ng bahay na inis.

Makalipas ang dalawang oras ay nagring ang telepono. Si Abbey.

“Tulog ka na ba?”

“Patulog palang. Baket?”

“Mukhang masungit ang boyfriend ko ah.”

“Umalis na ba ang ex-boyfriend mo? Bakit pala dumalaw yon sa ‘yo?”

“Umalis na siya nang makita ka. Tiningnan mo kasi ng masama.”

“Ganon. Kasalanan ko pa.”

“Asus…nagseselos ka ano?”

“Di ba ako dapat magselos? Natural lang na magselos kapag meron umaamuyong sa girlfriend.”

Tumawa ka. “Ano ba dapat kong gawin para mawala ang inis mo?”

“Kung hihilingin ko ba ibibigay mo?” Pilyo kong sabi.

“Depende kung ano hihilingin mo.”

“Pwede ka ba rito matulog bukas?”

“Hmmm…matutulog lang ha.”

“Hahahaha…na katabi ako.”

Di ka umimik sandali. “Seryoso ka ba sa sinasabi mo?”

“Anim na buwan na kitang girlfriend di ba? Di ba natural lang na hingin ko ‘yon? Pareho na naman tayong adult.”

“Oo pareho tayong adult pero I still believe in sex after marriage.”

“Meaning kailangan pakasalan muna kita bago tayo magmake love?”

“Oo. Kailangan pakasalan mo muna ako.”

“Kasal? Seryoso ka ba sa sinasabi mo?”

“Di ba pareho na tayong adult? At ang adult nagpapakasal na.”

Ako ang napaisip. Handa na ba ako sa commitment? Ako naman ang hindi nakakibo.

“Di ka na kumibo diyan.” Nahimigan ko natatawa ka.

“Iisipin ko muna. Matulog na tayo. Goodnite.”

Minsan nang sunduin kita ay wala ka sa opisina ninyo. Tinanong ko ang mga kasama mo sa opisina. Sinundo ka raw ng ex-boyfriend mo. Nagring ang cellphone ko.

“Nasaan ka?”

“Nandito sa office ninyo.” Medyo inis na sagot ko.

“Hintayin mo ako. Pabalik na ako ng office.”

“Di ba kasama mo ex-boyfriend mo? Bakit di ka na lang pahatid sa bahay ninyo.” Pinutol ko na ang pag-uusap namin. Nagring muli ang cellphone. Di ko na sinagot. Umuwi na naman akong inis.

Alas nuwebe ng gabi ng may kumatok sa pinto ng apartment ko. Sinilip ko muna sa bintana kung sino ito. Laking gulat ko nang makita kita.

“Gabi na ah.” Wika ko. “Di ka ba hinatid ng ex-boyfriend mo?”

“Nagpahatid ako rito.” Medyo inis mong sagot. “Di mo ba ako papasukin?”

Pinapasok ko siya. “Kumain ka na ba?”

“Hindi pa. Ikaw?”

“Oo. Teka ipaghahain kita.”

“Ako na lang. Saan ba ang kusina mo?”

Nawala ang inis ko nang makita kitang gutom na gutom. Natatawa ako at naaawa sa itsura mo.

“Mukhang kuripot ex-boyfriend mo ah. Di ka man lang pinakain bago ka ihatid dito.”

“Niyaya naman niya akong magdinner kaya lang ayokong magalit ka kaya nagpahatid na ko rito.”

“Bakit ka nagpahatid dito? Di ba dapat sa bahay ninyo ka umuwi.”

“Di ba sabi mo para mawala ang inis mo dito ako matutulog?”

“Akala ko ba naniniwala ka sa sex after marriage? At di ko pa kayang pakasalan ka kasi wala pa akong savings.”

“So ayaw mo akong matulog dito?”

“Hahahaha…siempre naman gusto.”

Ang bango-bango mo nang tumabi ka sa akin. Suot mo ang mahaba kong t-shirt. Niyakap kita. Hinagkan ko ang labi mo.

“Pwede hanggang kiss at yakap lang muna tayo?” Pakiusap mo.

“Abbey, nasa kama kita. Teritoryo ko ito. Hindi yata maaari yang sinasabi mo.”

“Maaari kung gagawin mo para sa akin.”

Nakikiusap ang maganda niyang mga mata. “Hayyyy naku. Siya sige.”

Nakatulugan ko nang yakap siya. Pero nagising ako nang maramdaman kong nabasa ang t-shirt ko. Umiiyak ka.

“Baket?” Tanong ko.

“Wala…” Sumiksik ka lalo sa dibdib ko. “Matulog na tayo.”

“Maaari ba na iiyak ka ng walang dahilan.”

“Wala nga…”

“Ano ba nangyari kaninang kasama mo ex-boyfriend mo?”

“Bobby mahal mo ba ako?”

“Siyempre naman.”

“Gustong bumalik ni Albert. Maghihiwalay na raw sila ng asawa niya.”

“Mahal mo pa siya?”

“Di ba ikaw lang ang dapat kong mahalin? Ikaw ang boyfriend ko ngayon.”

“Abbey, ayokong itali ka sa relasyon na hindi ka masaya. Kung mahal mo pa si Albert. Its not a problem on my part. Kasi hindi rin ako magiging masaya later on.”

“No. Ayokong maghiwalay tayo. Tapos na kami ni Albert. Matagal na nang magpakasal siya sa babaeng ‘yon.”

“Don’t fool yourself.”

Nang ihatid ko si Abbey sa bahay nila ng umagang ‘yon ipinasya kong lumayo muna sa kanya.

“I’m giving you time to think. Huwag muna tayong magkita.”

“Don’t give me up Bobby.”

“I’m not giving you up. Gusto ko lang mag-isip ka. Para di ka magsisi bandang huli.”

Naramdaman kong namimiss kita makalipas ang isang linggo. Kay Fred na lang ako nakikibalita sa mga activities mo.

“Alam ko may company seminar sila sa Baguio.”

“Ilang araw?”

“One week yata. Pupunta ako ng Baguio bukas gusto mo sumama?”

Nang makita kita sa Camp John Hay ay gustong lumukso ng puso ko. Gusto kita yakapin. Halikan.

“Pasalubong ko sa ‘yo galing Manila.” Bungad ni Fred sa ‘yo.

“Hi…” Bati ko sa ‘yo.

“Sus Hi lang wala bang kiss.” Tukso ni Fred.

Lumapit ka sa akin at hinagkan mo ang labi ko. Niyakap mo ako nang mahigpit.

“I miss you…” Bulong mo sa tenga ko.

“I miss you too…”

Pinalis mo ang nalaglag na luha sa mga mata mo. Pinalis mo rin ang luhang pumatak sa mga mata ko. Kapwa tayo natawa.

“Hay naku…sige iwan ko muna kayo. Nakakainggit kayo eh.” Paalam ni Fred.

“Hahahaha…salamat pare.”

Nang mapag-isa na kami.

“Sinundan mo ba ko talaga rito?” Tanong mo uli sa akin.

“Di ba obvious?”

Niyakap mo ako uli. Hinagkan mo ang pisngi ko.

“Abbey, let’s get married.”

“Bobby…”

“Well?”

“Are you sure?”

“Itatanong ko ba ‘yan sa ‘yo kung hindi.”

“Wala ka pa kamong savings?”

“Kailangan ba engrande ang kasal? Di ba pwede sa huwes na lang tayo?”

“Ayaw mo ba akong nakitang nakadamit pangkasal?”

“Gusto…”

“Then we’ll save for it. Pagtutulungan natin.”

Natuwa ako sa sinabi mo. Ito ang babaing gusto kong makasama habang buhay.

- The End -

Thursday, March 13, 2008

Sa ‘Yo Lang

(January 2008, Jahan, Wa, Upper West, Ghana, West Africa)

“Kelan ka ba mag-aasawa?” Usisa ng Tita Sabel niya. “42 years old ka na baka nakakalimutan mo.”

Inaayos ni Sam ang bisekleta niya noon sa garahe nila.

“Tita nagsasawa ka na ba ng kakaalaga sa akin at tinataboy mo na ko?”

“Hindi naman hijo kaya lamang matanda na ko. Kelan ba magkakaroon ng bata itong bahay natin.”

“Sus bata lang pala. Eh di hiramin mo ang mga anak ni Kuya Tom.”

“Hayyy…”

Nagring ang telepono. “O Delia napatawag ka? Sino kamo ang uuwi? Ah si Alice…”

Papasok na sa kabahayan si Sam ng tawagin siya ng Tita niya. “Etoh si Sam kausapin mo.”

“Hello Sam, kumusta ka?”

“Mabuti naman. Sino po sila?”

“Si Alice nakalimutan mo na ba ako?”

Muntik ng bitawan ni Sam ang telepono. Naningkit ang mga mata. Nagtiim ang mga bagang niya. Muli nagbalik ang alaala.

“I’m sorry Sam di ko matatanggap ang pag-ibig mo.”

“Baket? Meron kang ibang mahal?”

“Gusto kong mag-abroad…”

Hinawakan niya ang mga braso ng dalaga. Mariing hinagkan ang mga labi. May luha ang mga mata ni Alice ng bitawan niya ito.

‘Alam kong mahal mo ako. Maghihintay ako.”

“Ayokong umasa ka. Mahirap ang magkalayo.”

Alice, wag mong gawin sa akin ito. Ikaw lang ang babaing minahal ko.”

“Sam, I’m sorry.”

Naputol ang gunita nang marinig muli niya ang boses ni Alice.

“Sam? Nandiyan ka pa ba?”

“Oo. Anong kailangan mo?” Pormal na sagot niya.

“Galit ka pa ba sa akin?”

“Matagal na panahon na yon. Nakalimutan ko na.”

“Mabuti naman. May ipapakiusap sana ako kung pwede lang.”

“Ano ‘yon?”

“Maaari mo ba ako sunduin sa airport?”

“I’m sorry busy ako siguro si Kuya Tom na lang.”

Inagaw ng Tita Sabel niya ang telepono. “Oo, hija susunduin ka niya sa airport.”

Sa Airport isang oras ng naghihintay si Sam. Nagulat siya ng kalabitin ng isang magandang babae. Si Alice!

“Hi Sam! Nainip ka ba?”

Ngiti lang ang sinagot niya. Pero muli naramdaman niya ang sakit na dinulot ng dalaga sa kanyang dibdib. Pagkakuha ng mga bagahe ay dumirecho na sila papuntang Calamba.

“Ang laki na ng pinagbago ng South Superhiway. Bumilis ang biyahe. Kumusta pala ang Tita Sabel?”

“Mabuti naman siya.”

“Ikaw kumusta na? Bakit di ka pa nag-aasawa?”

“Bakit di ka pa rin nag-aasawa?” Binalik niya ang tanong sa dalaga.

Tumawa si Alice. “Galit ka pa ba sa akin?”

Hindi sinagot ni Sam ang tanong ng dalaga. Napansin nito na kumunot ang noo ng binata.

Alice could you do me a favor?” Seryosong sabi ni Sam.

“Ano yon Sam?”

“I don’t want to talk about it anymore.”

“Talk about what?”

“Alam mo kung ano ‘yon.”

“I don’t know what you are talking about.”

Itinabi ni Sam ang sasakyan sa kanang bahagi ng hi-way.

“Bakit mo hininto ang sasakyan?”

“Kasi naiiinis ako. Gusto ko palipasin ito.”

“Ano ba kinaiinis mo? Ang pagsundo sa akin?”

“Oo.”

“I’m sorry. Di ko alam na galit ka pa sa akin.”

“Hindi na ako galit. Pero hindi ko gusto ang nararamdaman ko ngayon. Nakalimutan na kita bakit nagpakita ka pa uli. Okay na ako eh.”

“Ganyan katindi ang pagkamuhi mo sa akin?”

“Hindi kita kinamumuhian, Alice. Noong umalis ka masakit. Ang hirap. Lagi akong naglalasing noon. Pero okay na nga ako ngayon eh. Bakit dumating ka uli.”

“Sa palagay mo hindi rin naghirap ang damdamin ko noong iniwan kita? Sa akala mo ba hindi ko iniyakan ang pagtanggi ko sa pag-ibig mo? Sa pagtulog ko hindi maaaring di ako umiiyak kapag naaalala ko ang sakit na dinulot ko sa ‘yo.”

“Baket? Minahal mo ba ako?”

“Kung sasabihin ko bang Oo minahal kita maniniwala ka pa ba?”

“Yan siguro ang malaking kasinungaling narinig ko mula sa ‘yo” Mapait na wika niya.

Huminga ng malalim si Alice. Dinama ng palad nito ang pisngi ng binata. Ginagap ng dalawang palad niya ang mukha ni Sam. Iniharap sa kanya. Nalaglag ang luha sa mga mata ni Sam. Niyakap ni Alice si Sam. Mahigpit. Hinagkan ang pisngi niya.

“I’m sorry…”

“Iniwan mo ako…”

“Nandito na ako, Sam. Di na kita iiwan.”

“Pakakasal ka ba sa akin? Dumirecho tayo kay Mayor ngayon.”

“Yan ba ang gusto mo? Ayaw mo akong makitang nakawedding gown?”

“Pagkatapos ng kasal natin kay Mayor.”

Hinagkan ni Alice ang labi ni Sam. Nagulat si Sam sa ginawa ng dalaga. Napahiya si Alice. Pero ang binata naman ang humalik sa labi niya.

- WAKAS -

Don't Trust Anybody At All

More than 2 weeks ng wala sa akin ang aking Canon Powershot Digital Camera. Ninakaw ito noong February 26, 2008 dito sa Wa Community Information Technology Centre. Naka-out on bail ang dalawa kong kasamang sina Rafia and Joseph. Sila kasi ang immediate suspects. Pero suspetsa ko gawa ito ng mga students ni Joseph. Nakakaawa ang mga taong ito. Mahirap na nga sila magnanakaw pa sila. Masyadong materialistic kasi ang dating ng buhay sa kanila. Ang mga babae nila rito ibinebenta ang sariling puri nila para magkaroon ng material gain. Kaya hindi kataka-taka na magnakaw nga sila ng mga bagay na mahirap nilang makuha. Anyway, di ko na iniisip ito. IpinasaDiyos ko na lang.

Silipin Natin Ang Buwan

(5 February 2008, Jahan, Wa, Upper West, Ghana, West Africa)

Inisip ko ng maging single na lang ako habang buhay nang makilala kita. Sa isang night out ‘yon kasama ko ang matalik kong kaibigang si Fred. Kaibigan ni Fred ang mga kasamahan mo sa bar na ‘yon sa Ortigas.

“Single ba ‘yang friend mo Fred?” Tanong ng babae sa grupo mo.

“Abah oo naman. Tagal ng single yan eh. Mukhang balak ng pumasok sa seminario.”

“Tamang-tama meron na ring malapit magmadre sa grupo namin.”

Tawanan. Tuksuhan. Sinulyapan kita. Ngumingiti ka lang sa mga kantyawan. Inuman pa. Tayo lang yata ang hindi lasing sa mga kasamahan natin.

“Hello I’m Bobby…” Inilahad ko ang kamay ko sa ‘yo.

“Abbey.” Inabot mo ang kamay ko.

Purchasing Manager siya sa isang government agency. Ako naman ay isang Area Sales Manager sa isang pribadong kompanya.

“Hmmm…Area Sales Manager ka. Eh di ang dami mo palang gfs niyan sa bawat area na binibisita mo.”

“’Yan yata ang di totoo sa akin.” Sagot ko. “Ikaw naman siguro dami mong commission sa mga procurements.”

“Hahahaha...’Yan yata ang di totoo rin sa akin.”

Mga lasing na na kasama natin maliban sa ating dalawa. Tumingala ka sa langit. Nakita kong sumilay ang ngiti mo sa mga labi mo. Bilog ang buwan. Maaliwalas ang langit.

“Mukhang may naalala ka…” Puna ko sa kanya

“Oo.”

“Ex-boyfriend?”

“Hmmm…yes.”

“Swerte naman niya.”

“Baket mo naman nasabi yan?”

“Eh kasi meron nag-iisip sa kanya.”

“Siguro ikaw rin. Meron mga babaeng nag-iisip sa ‘yo sa mga oras na ito.”

“Hahahaha…may mga asawa na sila. Wala na silang oras para isipin pa nila ako.”

Ayaw pang magsiuwi ng mga kasama natin kahit madaling araw na. Tayo lang ang gustong umuwi na. Kaya naglakas loob na kong ihatid ka.

“Okay lang ba na ihatid kita?”

“I would like to kaya lang may dala akong kotse.”

“Eh di ako na lang ihatid mo.” Biro ko.

“Hahahaha…sure why not.”

Napansin ko mabilis kang magdrive. “Don’t worry Bobby makakauwi ka ng buhay.”

“I hope so.”

“Tell me bakit single ka pa? Di ka naman siguro bakla.”

“Kung sasagutin ko ba ‘yan. Sasagutin mo rin ang tanong mo?”

“Hahahaha…sige.”

“Nagsasawa na siguro akong makipag-gf. Kaya tinigilan ko na ang panliligaw. Naramadaman ko okay naman pala ang maging single na lang. Ikaw?”

Bumuntunghiniga ka. Mapait kang ngumiti. “Nabroken hearted ako. Nagpakasal sa iba ang boyfriend ko.”

“Wala na bang ibang pumalit?”

“Ewan ko. Nawalan na ako ng tiwala sa mga lalaki eh.”

“May mga natitira pa sigurong matinong lalaki sa mundo.”

“Hmmm…tulad mo?” Biro mo sabay tawa.

“Yeah. Sa tingin ko matino naman ako.”

“Sigurado ka sa mga sinasabi mo?” Biro mo uli.

“Gusto mo i-try?” Sagot ko sa biro mo.

“Seryoso ka ba sa proposal mo?”

“Yeah. Tutal matagal na rin naman akong single. Ikaw naman ay ganon din.”

“Sige try natin.”

“Seryoso ka ba diyan sa sinabi mo?”

“O bakit bigla kang natakot yata.”

“Hindi naman kaya lang di mo pa ko nakikilala ng lubos.”

“I know Fred. Kapag nagloko ka pwede ko siyang sisihin.”

“Hahahaha…”

Nagulat si Fred ng sabihin ko girlfriend na kita. “Pare ang bilis naman yata. Love at first sight ba?”

“Hindi. Nagdare kasi siya.”

Nagring ang cellphone ko. Si Abbey.

“Hi! Kumain ka na?” Tanong mo sa kabilang linya.

“Palabas palang kami ni Fred ng office for lunch. Ikaw kumain ka na ba?”

“Yeah. Katatapos lang. Sige nagcheck lang ako.”

“Check?”

“Hahahaha…Yeah. Masama ba icheck kung nakakain ka na? Di ba yan ginagawa ng mga ex-gfs mo sa ‘yo?”

Napangiti ako. “Sorry. Matagal na kasing walang nagchicheck kung kumain na ko.”

“Oh well, masanay ka na. Sige bye na I’ll see you later?”

“I’ll see you later? May pupuntahan ba tayo mamya?”

“Yes. Ihahatid mo po ako sa bahay namin. May lakad ka ba mamya?”

“Yeah…susuduin kita.” Napakamot ako sa ulo.

“Napasubo ka noh!” Tukso ni Fred.

“Hindi naman…”

Nang sunduin kita kinahapunan ay nagyaya akong manood ng sine.

“Manonood lang tayo ng sine ha.” Paniniguro nito.

“Ummm…nanghahalik ako sa loob ng moviehouse eh.”

“Ay naku umuwi na lang tayo at sa bahay na lang tayo manood ng dvd.”

“Wala bang tao sa bahay ninyo?”

“Siempre meron.”

“Eh papaano tayo makakapanood kung maraming tao.”

“Hayy…sige manonood tayo ng sine pero di mo ko pwedeng halikan. Kasi di ko ugali makipaghalikan sa loob ng moviehouse.”

“Hmmm…sige try ko wag gawin.”

Sa loob ng sinehan. Pumayag kang hawakan ko ang kamay mo. Humilig ka sa balikat ko. Hinagkan ko ang gilid ng noo mo.

“Baka saan mapunta yang halik mo ha.”

“Ayaw mo naman eh.”

“Mabuti alam mo.”

Pero hindi ako pumayag na hindi siya mahalikan bago siya bumaba ng kotse.

“Baka meron makakita sa atin.” Tanggi niya.

“So? Girlfriend naman kita.”

“Hayyy Roberto …”

Isang madaling dampi ng labi ang iginawad ko. Sumilay ang ngiti sa mga labi mo at lumabi ka. “Nakakarami ka na ng score ha.”

“Smack lang yan kaya.” Kinabig ko siya at hinalikan nang matagal.

“Ikaw talaga…” Ang nasabi na lang niya nang bitawan ko siya.

“Isa pa…”

“Tama na. Next time na lang ulit.” Kinurot niya ang pisngi ko.

Masaya naman ang relasyon namin. Walang commitment. Walang limitations. Hanggang maabutan ko ang isang lalaki na kausap mo sa verandah ng bahay niyo. May inis akong nadama. Nakita mo akong nakatayo noon sa gate. Tumayo ka para salubungin ako.

“Kanina ka pa ba riyan?”

“Hindi naman. May bisita ka yata.”

“Si Albert, ex-boyfriend ko. Napadaan lang siya.”

“Ganoon ba. Dapat pa ba ako tumuloy?”

“Oo naman.”

“Babalik na lang ako. Mag-usap na muna kayo.”

“Bobby?! Paalis na siya.”

“Okay lang.” Wika ko. Umuwi ako ng bahay na inis.

Makalipas ang dalawang oras ay nagring ang telepono. Si Abbey.

“Tulog ka na ba?”

“Patulog palang. Baket?”

“Mukhang masungit ang boyfriend ko ah.”

“Umalis na ba ang ex-boyfriend mo? Bakit pala dumalaw yon sa ‘yo?”

“Umalis na siya nang makita ka. Tiningnan mo kasi ng masama.”

“Ganon. Kasalanan ko pa.”

“Asus…nagseselos ka ano?”

“Di ba ako dapat magselos? Natural lang na magselos kapag meron umaamuyong sa girlfriend.”

Tumawa ka. “Ano ba dapat kong gawin para mawala ang inis mo?”

“Kung hihilingin ko ba ibibigay mo?” Pilyo kong sabi.

“Depende kung ano hihilingin mo.”

“Pwede ka ba rito matulog bukas?”

“Hmmm…matutulog lang ha.”

“Hahahaha…na katabi ako.”

Di ka umimik sandali. “Seryoso ka ba sa sinasabi mo?”

“Anim na buwan na kitang girlfriend di ba? Di ba natural lang na hingin ko ‘yon? Pareho na naman tayong adult.”

“Oo pareho tayong adult pero I still believe in sex after marriage.”

“Meaning kailangan pakasalan muna kita bago tayo magmake love?”

“Oo. Kailangan pakasalan mo muna ako.”

“Kasal? Seryoso ka ba sa sinasabi mo?”

“Di ba pareho na tayong adult? At ang adult nagpapakasal na.”

Ako ang napaisip. Handa na ba ako sa commitment? Ako naman ang hindi nakakibo.

“Di ka na kumibo diyan.” Nahimigan ko natatawa ka.

“Iisipin ko muna. Matulog na tayo. Goodnite.”

Minsan nang sunduin kita ay wala ka sa opisina ninyo. Tinanong ko ang mga kasama mo sa opisina. Sinundo ka raw ng ex-boyfriend mo. Nagring ang cellphone ko.

“Nasaan ka?”

“Nandito sa office ninyo.” Medyo inis na sagot ko.

“Hintayin mo ako. Pabalik na ako ng office.”

“Di ba kasama mo ex-boyfriend mo? Bakit di ka na lang pahatid sa bahay ninyo.” Pinutol ko na ang pag-uusap namin. Nagring muli ang cellphone. Di ko na sinagot. Umuwi na naman akong inis.

Alas nuwebe ng gabi ng may kumatok sa pinto ng apartment ko. Sinilip ko muna sa bintana kung sino ito. Laking gulat ko nang makita kita.

“Gabi na ah.” Wika ko. “Di ka ba hinatid ng ex-boyfriend mo?”

“Nagpahatid ako rito.” Medyo inis mong sagot. “Di mo ba ako papasukin?”

Pinapasok ko siya. “Kumain ka na ba?”

“Hindi pa. Ikaw?”

“Oo. Teka ipaghahain kita.”

“Ako na lang. Saan ba ang kusina mo?”

Nawala ang inis ko nang makita kitang gutom na gutom. Natatawa ako at naaawa sa itsura mo.

“Mukhang kuripot ex-boyfriend mo ah. Di ka man lang pinakain bago ka ihatid dito.”

“Niyaya naman niya akong magdinner kaya lang ayokong magalit ka kaya nagpahatid na ko rito.”

“Bakit ka nagpahatid dito? Di ba dapat sa bahay ninyo ka umuwi.”

“Di ba sabi mo para mawala ang inis mo dito ako matutulog?”

“Akala ko ba naniniwala ka sa sex after marriage? At di ko pa kayang pakasalan ka kasi wala pa akong savings.”

“So ayaw mo akong matulog dito?”

“Hahahaha…siempre naman gusto.”

Ang bango-bango mo nang tumabi ka sa akin. Suot mo ang mahaba kong t-shirt. Niyakap kita. Hinagkan ko ang labi mo.

“Pwede hanggang kiss at yakap lang muna tayo?” Pakiusap mo.

“Abbey, nasa kama kita. Teritoryo ko ito. Hindi yata maaari yang sinasabi mo.”

“Maaari kung gagawin mo para sa akin.”

Nakikiusap ang maganda niyang mga mata. “Hayyyy naku. Siya sige.”

Nakatulugan ko nang yakap siya. Pero nagising ako nang maramdaman kong nabasa ang t-shirt ko. Umiiyak ka.

“Baket?” Tanong ko.

“Wala…” Sumiksik ka lalo sa dibdib ko. “Matulog na tayo.”

“Maaari ba na iiyak ka ng walang dahilan.”

“Wala nga…”

“Ano ba nangyari kaninang kasama mo ex-boyfriend mo?”

“Bobby mahal mo ba ako?”

“Siyempre naman.”

“Gustong bumalik ni Albert. Maghihiwalay na raw sila ng asawa niya.”

“Mahal mo pa siya?”

“Di ba ikaw lang ang dapat kong mahalin? Ikaw ang boyfriend ko ngayon.”

“Abbey, ayokong itali ka sa relasyon na hindi ka masaya. Kung mahal mo pa si Albert. Its not a problem on my part. Kasi hindi rin ako magiging masaya later on.”

“No. Ayokong maghiwalay tayo. Tapos na kami ni Albert. Matagal na nang magpakasal siya sa babaeng ‘yon.”

“Don’t fool yourself.”

Nang ihatid ko si Abbey sa bahay nila ng umagang ‘yon ipinasya kong lumayo muna sa kanya.

“I’m giving you time to think. Huwag muna tayong magkita.”

“Don’t give me up Bobby.”

“I’m not giving you up. Gusto ko lang mag-isip ka. Para di ka magsisi bandang huli.”

Naramdaman kong namimiss kita makalipas ang isang linggo. Kay Fred na lang ako nakikibalita sa mga activities mo.

“Alam ko may company seminar sila sa Baguio.”

“Ilang araw?”

“One week yata. Pupunta ako ng Baguio bukas gusto mo sumama?”

Nang makita kita sa Camp John Hay ay gustong lumukso ng puso ko. Gusto kita yakapin. Halikan.

“Pasalubong ko sa ‘yo galing Manila.” Bungad ni Fred sa ‘yo.

“Hi…” Bati ko sa ‘yo.

“Sus Hi lang wala bang kiss.” Tukso ni Fred.

Lumapit ka sa akin at hinagkan mo ang labi ko. Niyakap mo ako nang mahigpit.

“I miss you…” Bulong mo sa tenga ko.

“I miss you too…”

Pinalis mo ang nalaglag na luha sa mga mata mo. Pinalis mo rin ang luhang pumatak sa mga mata ko. Kapwa tayo natawa.

“Hay naku…sige iwan ko muna kayo. Nakakainggit kayo eh.” Paalam ni Fred.

“Hahahaha…salamat pare.”

Nang mapag-isa na kami.

“Sinundan mo ba ko talaga rito?” Tanong mo uli sa akin.

“Di ba obvious?”

Niyakap mo ako uli. Hinagkan mo ang pisngi ko.

“Abbey, let’s get married.”

“Bobby…”

“Well?”

“Are you sure?”

“Itatanong ko ba ‘yan sa ‘yo kung hindi.”

“Wala ka pa kamong savings?”

“Kailangan ba engrande ang kasal? Di ba pwede sa huwes na lang tayo?”

“Ayaw mo ba akong nakitang nakadamit pangkasal?”

“Gusto…”

“Then we’ll save for it. Pagtutulungan natin.”

Natuwa ako sa sinabi mo. Ito ang babaing gusto kong makasama habang buhay.

- The End -

Sunday, February 17, 2008

Nandito Naman Ako...Mga Tampuhan Chapters

Mga Tampuhan 1

(1 February 2008, Jahan, Wa, Upper West, Ghana, West Africa)


Kanina pa walang kibo si Cindy magmula ng sunduin ko siya sa opisina. Ilang beses ko ng tinanong pero puro wala ang sagot.


“May problema ka ba sa opisina?” Usisa ko sa kanya.


“Wala.” Mahina niyang sagot. Nakatingin ito sa bintana ng kotse.


“May dinaramdam ka ba?” Usisa ko uli.


“Wala.” Muli niyang sagot.


“Eh kung wala bakit ka nagkakaganyan?”


Inirapan niya ako. Napakunot ang aking noo. “May period ka ‘nu?”


“May period ba ako kagabi?” Umirap uli.


Napangiti ako. Kagabi ay nagmake love kami. “Buntis ka?”


“Wish ko lang…” Bulong nito.


“Gusto mo ng ice cream?” Yun ang suhol ko sa kanya kapag wala siya sa mood.


“Ayoko…”

Hanggang sa makarating kami sa bahay ay masungit pa rin ito. Pagkabihis ay dumirecho ng kusina at nagluto ito. Ako naman ay nanood ng tv sa sala. Makalipas ang 2 oras ay tinawag na niya ako para maghapunan.


“Spaghetti!” Napangiti ako. “Uy meron cake!”

Di pa rin siya kumikibo. Bumuntunghininga siya ng malalim.


“Ano okasyon?” Usisa ko. “Di ba tapos na birthday mo? Ahh napromote ka?”


“Kumain na tayo…” Mahina niyang sagot.


May kumatok sa gate. Isang boquet ng mga rosas ang tinanggap ko mula sa mensahero.


“Roses para sa ‘yo. Sino na naman kaya itong admirer mo?!” Nag-aanyong nagseselos ako. Inabot ko sa kanya.


Binasa niya ang tarheta. Nang sulyapan niya ako ay nakangisi ako. Di ko inaasahan na malaglag ang luha sa mga mata ng aking asawa.


“Akala mo nakalimutan ko ‘nu?” Niyakap ko siya. “Happy Anniversary Darleng!”


“Happy Anniversary Sam.” Hinalikan niya ang labi ko. May kinuha siya sa bulsa ng kanyang palda. Isinuot niya sa kaliwang kamay ko ang gintong bracelet. “Wag mo yang iwawala ha?!”

“Cindy loves Sam…” Binasa ko ang naka-engrave sa ibabaw ng bracelet. “Talaga?”

“May duda ka ba?”

Niyakap ko ng mahigpit ang aking asawa. Muli hinagkan ang mga labi niya.

Mga Tampuhan 2


Wala sa kanyang mesa si Cindy ng sunduin ko siya ng tanghali na ‘yon. Di rin masabi ng mga kaopisina niya kung nasaan siya. Pero nababasa ko sa kanilang mga sulyap na meron silang itinatago. Nang mainip ako ay nagtungo ako sa canteen nila sa fifth floor. Sa sulok ng canteen overlooking ang Ortigas Center naroon si Cindy at isang pamilyar na lalaki. Nang mapagsino ko ang lalaki ay umakyat lahat ang dugo ko sa ulo. Gusto ko suntukin ito at ihulog sa building. Gusto ko rin sampalin si Cindy. Pinakalma ko muna ang sarili ko bago ko sila nilapitan.


“Hi. May I join you?” Matiim kong wika. Nakatingin ako kay Cindy.


Tumingala ang lalaki. Tumayo ito. “We’re just finished. Dinalaw ko lang si Cindy to say hello. Iwan ko na kayo.”


Parang nakakita ng multong umalis ang dating kasintahan ni Cindy. Umupo ako sa binakanteng upuan nito. Nakatingin pa rin ako sa kanya. Nakabakas ang galit at maraming katanungan. Di ako kumikibo.


“Napadaan lang siya Sam. Paalis na siya for Canada bukas.”


Di pa rin ako kumikibo. Kumukirot ang puso ko.


“Kumain ka na ba?”


“This is the second time you did this thing to me…” Nasabi ko na lang.


Di ako naglasing tulad ng una. Nang dumating ang weekends ay nag-out of town akong mag-isa. Ginugol ko ang mga araw sa tabing dagat ng San Juan, Batangas. Dito ako nagpupunta kapag gusto kong makalimot sa mga problema ko. Pero di tulad noon na madali akong makabawi pagkatapos ng 1 weekend. Masyado akong nasaktan. Gusto kong huwag na munang umuwi ng matagal-tagal. Di ko sinasagot mga texts nya. Pati na rin ang mga tawag niya sa cellphone ko. Namamanhid pa ang puso ko. Pero kailangan ko nang umuwi para sa aking trabaho. Ibang Sam ang umuwi sa aming bahay. Tahimik, malungkot at hindi na malambing. Madalas sa sopa sa sala na ako natutulog. Nagigising na lang akong may kumot. Hindi nagbago ang routine mo sa bahay. Pero di na tulad noon na masaya tayo. Wala na ang biruan. Di na rin tulad noon na yakap kita hanggang makatulog tayo. Minsan narinig ko isang madaling araw ang mga hikbi mo.


“Baket?” Usisa ko.

“Namimiss ko ang asawa ko.” Sagot mo. “Namimiss ko si Sam.”


Huminga ako ng malalim.


“Promise di na ako makikipag-usap sa kahit sinong lalaki. Bumalik lang siya.”


“Masyado naman yatang magiging mukhang seloso ang asawa mo kapag ginawa mo yan.”


“Ano ba gusto niya? Gagawin ko bumalik lang siya.”


Manhid pa ang puso ko. Ipinikit ko ang aking mga mata at pinilit matulog. Bukas Biernes gusto ko bumalik muli sa San Juan. Nang ihatid kita sa opisina mo ay nagbilin kang daanan kita.


“Gusto ko pumunta ng Batangas mamaya.” Wika ko.


“Pupunta rin ako ng Batangas mamaya…” Hinagkan mo ang pisngi ko bago ka bumaba.


Ng weekends na ‘yun kasama kita. Dala mo ang mga bagong bikini at two piece na binili mo ng madalian. Sa restaurant nakita natin ang dati kong girlfriend.


“Hey Sam!” Niyakap at hinalikan ako nito sa pisngi. “You look good.”


“Thanks. Ikaw din mas sexy ka ngayon.”


“Uhurmmm!!!” Si Cindy.


“Who’s the girl?” Nakataas ang kilay ng ex-gf ko ng tapunan ka ng tingin.

“Wife niya!” Sagot mo. Nakataas din ang kilay mo. “You need something from my husband? Kasi kung meron pa hindi pwede kasi uuwi na kami ngayon.”


“Bukas pa tayo uuwi.” Pakli ko.


“Uuwi na tayo ngayon.” Matiim mong sabi. Nakakunot ang noo mo ng tapunan mo ako ng tingin.


“I didn’t know na under ka pala Sam. Ok, see you then.” Paalam ng ex-gf ko.


Nang makalayo ang ex-gf ko. “What was that all about?”


“Anong what was that all about?! Kaya pala nagmamadali ka tuwing Biernes sa pagpunta rito kasi nagkikita kayo ng ex-gf mo?”


“Ngayon ko lang siya uli nakita rito.” Sabi ko. “Pero noong gf ko pa siya madalas kaming nagweweekends dito.”


“Okay that’s it! Umuwi na tayo.” Galit ka na. Punung-puno ng selos. Namumula ang mukha mo. Napansin ko cute ka pala kapag nagagalit.


“Bukas pa tayo uuwi.”


“Sige. Ayaw mong umuwi? Uuwi akong mag-isa. Pakasawa ka sa ex-gf mo!”


Dumirecho ka na sa kwarto natin. Natatawa akong sumunod sa ‘yo. Pinagmamasdan kita habang nililigpit mo ang mga gamit mo. Nakatwo-piece ka noon at nakatapis ng sarong. May pumitlag sa puso ko. Di na ito manhid. Nang matapos ka sa pagliligpit ay dumirecho ka ng pinto pero nakaharang ako roon.


“Pararaanin mo ba ako o ano?” May halong galit na sabi mo.


Umiling ako. Sinubukan mo akong tabigin. Niyakap kita. Hinagkan ko ang mga labi mo. Nabigla ka. Pero ilang saglit lang ay gumanti ka ng halik. Sa mga oras na ‘yon nagbalik ang pananabik. Ang pintig ng puso ko para sa ‘yo. Dama ko ganoon ka rin. Muli nagsanib ang katawan natin tulad ng dati.


“Bakit ka nakangiti dyan?” Nakakalumbaba ka sa dibdib ko.


“Nagseselos ka sa ex-gf ko ‘nu?” Tukso ko.


“Hmp! Mas sexy pa ko ron eh.”


“Mahal mo ko?”


Itinapat mo ang hubad mong dibdib sa tenga ko.


“Ano naririnig mo?” Tanong niya.


“Dugudog-dugodog…” Sagot ko. Tumawa ako.


Kinurot mo ang pisngi ko. “Sabi niyan. Mahal ko si Sam…Mahal ko si Sam…”


“Hmmm…baka ibang name. Name ng ex-bf mo.” Tukso ko. Sumimangot ako.


Napansin mo wala sa kaliwang kamay ko ang bracelet na regalo mo noong 1st Anniversary natin.

“At nasaan kaya ang bracelet na niregalo ko sa ‘yo?”


“Nasa handbag ko.”


“Di ba ang sabi ko lagi mo yung isuot?”


“Ayoko malaglag sa dagat ‘yun kaya tinanggal ko.”


“Hmp! Kasi mabubuking na meron kang asawa.”


Itinaas ko ang ring finger ko. “Ito hindi ko tinatanggal kaya alam nila agad may asawa na ako.”


“Dapat lang!” Humikab ka at inilapat mo ang ulo mo sa dibdib ko.


“I love you Cindy…”


“Hmmm?!” Iniangat mo ang ulo mo ng bahagya. “Ano kamo?”


Niyakap ko siya at hinagkan ang labi niya. “I love you.”


Ngumiti ka. Nalaglag sa gilid ng mga mata mo ang luha.


“Oh bakit? Para saan ang luha na ‘yan?”


“Ngayon ko lang narinig sa ‘yo mga words na ‘yun.”


“Really? I always say it after nating magmake love. Natutulog ka kasi agad eh kaya di mo naririnig.”


“Bakit di mo sinasabi bago tayo magmake love or during nagmamake love tayo?”


“Hahahaha…”


“Next time sabihin mo ‘yun kapag gising na gising pa ako.”


“Opo.” Hinagkan ko ang noo niya. Niyakap ko siyang muli.


Tampuhan 3

(2 Feb. 2008, Jahan, Wa, Upper West, Ghana, Western Africa)

Isang okasyon sa nagdaang buhay ko si Claire. Stewardess siya. Masasabi kong minahal din namin ang isa’t isa. ‘Yun nga lang di ako nag-iisa sa buhay niya. Kung baga sa seaman kung saan maraming babae sa bawat port. Kahawig non ang lifestyle ni Claire. Inaamin naman niya ‘yun. Okay lang naman din sa akin. Basta akin siya kapag nasa Pilipinas. Di alam ni Claire ang pagpapakasal ko kay Cindy. Sinundo ko siya sa airport nang tawagan niya ako sa aking cellphone. Hinagkan nya ang labi ko nang makita niya ako.


“I miss you so much!” Wika niya.


“How’s your flight?” Tanong ko.


“Nakakapagod. Pero okay lang at least ngayon mahaba ang bakasyon ko.”


“How long will you stay?”


“3 months…”


“Matagal nga…” Naisip ko si Cindy.


Dumirecho kami sa Condo ni Claire. Pagkasara palang ng pinto ay hinagkan na niya ako sa labi. Maalab. Nakakadarang. Pero naisip ko si Cindy. Ang aking mahal na asawa.


“Claire, I got married…”


Napaatras ka. “Say that again?!”


“It was an arranged marriage. Pareho namin di gusto.”


“So you got married without informing me?!”


“I tried to call you pero di kita makontak.”


“That’s bullshit Sam! Maraming communication. Bakit di ka nag-email!”


“I’m sorry Claire…”

“There’s nothing to be sorry about. I don’t care if you married the queen of England. Basta kapag nandito ako sa Pinas akin ka!”

“Claire I can’t.”

Niyakap mo ako. Hinagkan ang mga labi ko. Naghahanap ang kamay mo. Binuksan mo ang zipper ng pantalon ko. Nadarang ako.

Umaga na ako umuwi. Nang icheck ko ang cellphone ko maraming missed calls at texts si Cindy. Nagshower ako bago tumabi sa kanya. Niyakap ko nang mahigpit ang asawa ko. Hinagkan ang batok niya.

“Saan ka galing? Tawag ako ng tawag sa cell mo di mo sinasagot.”

“Nalow bat…” Hinagkan ko ang mga labi mo.

“Saan ka nga galing?” Usisa mo.

“Nagloko ‘yung isang system ng branch. Nagtrouble-shoot ako.”

“Bakit di ka tumawag?”

“Matulog na tayo. Napapagod ako.” Hinagkan ko ang labi niya. Niyakap ko siya ng mahigpit.

Pero walang lihim na hindi nabubunyag. Sa Dad’s nahuli mo kaming dalawa ni Claire. Lumapit kayong dalawa ng kaopisina mo. Akbay ko noon si Claire. Sinusubuan naman ako nito habang kumakain kami.

“Hi Sam!” Pigil ang galit mo. “Di mo ba ako ipapakilala sa babaeng kasama mo?”

Nawala ang kulay ng mukha ko. Di ko alam ang gagawin. Samantalang si Claire ay nakatingin lang. Napapangiti. Alam na niya kung sino si Cindy.

“Ako na lang ang magpapakilala sa sarili ko Sam.” Wika ni Claire. “I’m Claire. Live-in Girlfriend ni Sam. And may I know who you are?”

“I’m her wife.”

“Oh, Sam told me about you when I arrived from my trip. Right honey?”

“A ganoon ba? Kasi di ka nababanggit ni Sam sa akin. Sana sumama rin ako sa pagsalubong sa ‘yo.” Ganti mo. “Anyways, mukhang ayaw umalis sa tabi mo ang asawa ko. Iwan ko na kayo at magsashopping pa kami ng friend ko. Nice meeting you Claire.”

“Same here Cindy, right?”

Tinapos ko ang anumang kaugnayan naming ni Claire ng gabing ‘yon. Mahal ko ang asawa ko. Nasaktan ko siya. Tatanggapin ko lahat ng parusa niya. Tahimik ang kabahayan ng dumating ako. Pumasok ako ng silid natin. Nakaimpake na ang mga damit mo.

“Gusto ko muna umuwi sa bahay ng parents ko. Masakit ang ginawa mo Sam. Di ko alam kung bakit mo nagawa sa akin ito.”

“Tinapos ko na ang lahat ng kaugnayan ko kay Claire kanina. I’m sorry.”

“Gusto ko umiyak kanina pero di ko nagawa sa sobrang sakit na naramdaman ko.”

“Cindy…”

“Ihatid mo ako sa Makati ngayong gabi. Maaari ba?” Pigil ang pagluha mo.

“Iiwan mo ako?”

Tumango ka. Hindi na kita pinigilan. Alam ko kailangan mong lumayo para maghilom ang sugat na ginawa ko sa puso mo. Naiintindihan kita. Bago ka bumaba ng kotse para pumasok sa bahay ninyo tinanong ko kung maaari kitang dalawin.

“Huwag muna siguro…” Nabasag ang tinig mo. “Mag-ingat ka palagi.”

Tumango ako. Nang pumasok ka na sa gate ninyo ay naramdaman ko ang luha sa mga mata ko. Mas nasaktan ako sa ginawa ko sa ‘yo. Parang nakakabingi ang katahimikan ng bahay natin pag-uwi ko. Sa unang gabi ng buhay ko na wala ka sa aking tabi ginugol ko ito sa pag-iyak. Nagring ang cellphone ko. Si Cindy.

“Check ko lang kung nakauwi ka ng safe.” Wika niya. “Puno pa ang ref. Huwag mo kalimutan kumain ng breakfast bago ka pumasok sa office.”

“Oo. Salamat…” Alam ko naririnig mo ang pagsinghot ko.

“Umiiyak ka ba?” Usisa mo.

“Yes…”

“Pareho pala tayo…” Nabasag ang tinig mo.

“I’m sorry, Cindy. I’m missing you so much.” Umiyak ako.

Narinig ko ang pag-iyak mo. “It hurts so much Sam.”

“I know…I’m really sorry.”

“Promise me you will take care of yourself…”

“Yes, I will. Ikaw din huwag mong pabayaan ang sarili mo. Kapag napatawad mo na ako tawagan mo agad ako. Sudunduin kita.”

Ibinaba mo na ang linya. Isang linggo ang pinalipas ko para magkaroon uli ng lakas ng loob na tangkain na makita ka.

“Pwede na ba kitang makita?”

“Araw-araw mo naman ako nakikita.”

“Paano naman nangyari ‘yon?”

“Kasi nakikita ko ang kotse mo sa tapat ng office namin tuwing uwian.”

“Check ko lang kung okay ka.” Medyo napahiya ako.

“Okay naman ako. Hindi masaya pero hindi na ganon kalungkot.”

“Mabuti naman. So pwede ba kitang sunduin mamya. Dinner tayo?”

“Lalabas kami ng mga kaopisina ko after office hours.”

“Some other time then?”

“Siguro…”

Maraming beses pa nang pagtanggi nang sa wakas ay pumayag ka. Habang kumakain tayo ay wala akong ginawa kundi pagmasdan ka. Ngunit di ka nag-aangat ng mukha para tingnan ako.

“Baka matunaw ako sa ginagawa mo.”

“Eh kasi mamya uuwi ka na uli sa parents mo. Matagal na naman tayo hindi magkikita.”

“At bakit matagal na naman tayo hindi magkikita?”

“Di mo pa ba ako napapatawad? Di ka pa ba ready umuwi?”

“Namimiss ko rin ang bahay natin. Pinatawad na kita. Gusto ko lang makalimutan ang sakit na nararamdaman ko kapag naalala ko ang ginawa mo sa akin. Tama na munang ganito tayo.”

Huminga ako ng malalim. Hindi na ako kumibo. Nang ihatid kita sa bahay ng parents mo hinagkan mo ang pisngi ko. Nakita mo nalaglag ang luha sa mata ko. Agad ko itong pinalis.

“Bakit ka umiiyak?” Tanong mo.

“W-wala masakit lang mata ko. Kailangan ko na sigurong magpalit ng eyeglasses.”

Nakita ko ang Daddy mo papalapit sa atin. “Kanina pa ba kayo diyan? Bakit di kayo pumasok sa bahay?”

“Good evening Sir. Hinatid ko lang po si Cindy.”

“Babalik ka ba sa destino mo sa Batangas niyan ngayong gabi?”

“Destino po?” Sinulyapan ko si Cindy.

“Yes, Daddy paalis na siya.” Bumaba na si Cindy ng kotse.

“Bukas ka na umalis ng madaling araw. Magkwentuhan muna tayo. Matagal na ring di ka dumadalaw dito eh.”

Naglabas ng beer ang Daddy ni Cindy. Sa verandah kami uminom. Nakadalawang bote rin ako. Napagkwentuhan namin ang mga kapilyahan ni Cindy noong teenager pa ito.

“Minsan pinatawag ako ng madre sa La Concordia. Madalas daw tumatawid sa bakod ang pilya para bumili ng mga junk foods sa labas kasama ng mga pilya rin niyang kaklase. Alam mo ba naospital yan dahil don.”

Tumawa ako. Sinulyapan ko ang kwarto ni Cindy. Bukas pa ang ilaw. Gising pa siya. Nagkwento rin ang Daddy mo noong mambabae siya. Paano muntik nang masira ang pamilya nila.

“’Yun ang pinakamalungkot na parte ng buhay ko nang saktan ko pamilya ko. Mabuti na lang mabait ang anak ko hindi siya nagrebelde tulad ng ibang kabataan. Siempre ang asawa ko, hindi niya ako pinalitan agad. Pinatawad pa rin ako.”

Nang pumasok ako ng kwarto mo ay tulog ka na. May nakahandang pajama sa gilid ng kama. Nagshower ako. Nagbihis. Marahang nahiga sa tabi mo. Gusto kitang yakapin. Halikan. Muling maramdaman ang init ng katawan mo. Pero di ko ginawa. Natatakot akong tanggihan mo. Iginala ko ang aking mata sa kwarto mo. Sa study desk mo ay naroon ang picture natin noong bagong kasal tayo. Napangiti ako. Ipinikit ko ang aking mga mata. Pagsikat ng araw nagulat ako nang sa hindi malaman paraan ay yakap kita. Siya naman ay himbing na himbing sa kanang braso ko. Nakayakap sa akin. Marahan ko siyang hinagkan sa noo. Marahan bumukas ang mga mata mo tila naalimpungatan ka. Sumilay ang ngiti sa mga labi mo.

“Good morning, Sam.” Hindi ko inaasahan na hahalikan mo ang pisngi ko. Muli ipinikit mo ang mga mata mo. “Tulog pa tayo.”

Muli ginising ko ang sarili ko. Nanaginip ba ako. Hindi na siya galit? Pinatawad na ba ako?

“Papasok pa tayo sa office.” Bulong ko.

“Hindi ako papasok…” Sagot mo sa gitna ng pag-idlip. “May pasok ka ba ngayong Sabado?”

Sabado? Di ko na namamalayan ang mga pagdaan ng araw.

“I love you Cindy.”

“Bolahin pa raw ako.”

“Uwi na tayo mamaya?”

“Malinis ba ang bahay?”

Ang bahay namin. Magmula nang umalis siya ay napabayaan ko ito. Tumigil ang pag-inog ng mundo ko nang iwan niya ako.

“Kapag nilinis ko ba ang bahay uuwi ka na?”

“Linisin mo muna…”

“Okay! Sabi mo ‘yan ha.” Hinalikan ko ang labi mo bago ako bumangon.

Maghapon kong nilinis ang buong kabahayan. Ang tagal ko itong napabayaan. Alas 5 na ng hapon nang tawagan kita sa cellphone. Pagod na pagod ako.

“Tapos ko na linisin ang bahay. Uuwi ka na ha? Sunduin na kita ngayon?”

“ Tingnan ko. Aattend kami birthday party ng Mommy.”

Nadismaya ako sa sinabi mo. Uminit ang ulo ko. “Niloloko mo ba ako?”

“Niloko kita? Sabihin mo nga ‘yan sa sarili mo.” Medyo uminit na rin ang ulo mo.

“Kapag hindi ka umuwi ngayong gabi pababayaan na kita.” Matiim kong sabi.

“Tinatakot mo ba ako? Babalik ka kay Claire? Go ahead then!” Mataas na ang boses mo. “Wala na akong pakialam kung ano man ang gawin mo sa buhay mo.”

“Wala na kami ni Claire. Umalis na siya ng bansa.”

“Yeah right! Pero pagnarito uli siya sa Pilipinas kayo uli ganoon ba?”

“Tinapos ko na ang lahat sa amin ni Claire.”

“Alam mo ba Sam kung gaano kasakit na makita kang akbay mo si Claire sa harap ng maraming tao? Sa harap ng kaibigan ko? Sana sinampal mo na lang ako.”

Hindi ako nakakibo sa sinabi mo. Pinutol mo na ang linya. Nang gabing ‘yon pumunta ako ng Batangas. Alas 9 ng gabi nagring ang cellphone ko.

“Nasaan ka?” Si Cindy. Himig inis.

“Batangas…” Mahina kong sagot.

“Kasama mo ex-gf mo?”

“Nag-iisa lang ako.”

“Narito na ako sa bahay natin. Nilinis mo nga.”

Hindi ako kumibo. “Kailan ka uuwi?” Tanong mo.

“Kung uuwi ba ako sa bahay natin ngayong gabi maaabutan ba kita diyan? Di mo na ako uli iiwan?”

“Umuwi ka muna…” Sabi mo.

Nakapagrecord siguro ako ng mabilis ng pagtakbo ng sasakyan mula Batangas patungong Quezon City. Isang oras at kalahati lang ang ginuguol kong oras. Anong saya ko ng makita kong nakapambahay ka nang pagbuksan mo ako ng pinto. Niyakap kita nang mahigpit. Hinagkan ko mga labi mo.

“Ano ba maligo ka nga muna. Amoy dagat ka eh.” Itinulak mo ako ng bahagya.

“At least amoy dagat at hindi amoy babae.” Tukso ko.

“Hmp! Subukan mo uli.” Umirap ka.

“Hindi na po mangyayari ‘yon. Pinapangako ko sa ‘yo.”

“Talaga lang ha.” Lumabi ka.

“Namiss mo na ako ‘no?” Tukso ko pa uli.

“Hinde. Nag-eenjoy na nga akong maging single uli eh. Kaya lamang pinauwi na ako Daddy. Ang tagal ko na raw nakababad sa bahay namin. Meron naman daw akong sariling bahay.”

“Ganoon?!” Pinangko ko siya. “Ipokrita ka talaga. Bakit ang bigat mo na?”

“Kasi buntis ako.”

“Talaga?”

“Two weeks na po.”

Nang gabing ‘yon muli naming minahal ang isa’t isa. Alam ko marami pang pagsubok. Pero ang mahalaga kami uli. Magiging tatlo na kami.

- Wakas Muna -