Unbreakable Heart by Jessica Andrews

An empty house a broken fairy tale
A hollow girl with empty arms
From an angels tears God made the stars
Why cant He make me an unbreakable heart
In my blue world you shone like heavens fire
And left me cryin in the dark
How could anyone be so hard
Did you think I had an unbreakable heart
I suppose I should know
Sometimes love just comes and goes
[ Lyrics provided by www.mp3lyrics.org ]
But I believed foolish me
Wed go on and on
One day someone will come to you
And rock you tightly in her arms
Please remember this when you drop your guard
Nobody has an unbreakable heart
From an angels wings to a fallen star
God makes everything but unbreakable hearts

Nandito Naman Ako (10 October 2007, Wa, Upper West, Ghana, West Africa)

“I’m sorry about the decision ng parents natin.” Sabi mo sa akin noon ng mapag-isa tayo sa verandah.

“I can’t blame them good catch kasi ako eh.” Pagbibiro ko pa. Pinipilit kong pagaanin ang sitwasyon natin. Alam ko nahihirapan ka rin tanggapin ang susuungin nating dalawa.

Tumawa ka. Pero nasa mga mata mo ang lungkot.

“May boyfriend ka bang iiwan?” Usisa ko.

Tumango ka. Mapait kang napangiti. “Magulo na rin naman ang relasyon namin. Lagi kami nag-aaway. Ikaw ba?”

“Matagal na kong single eh.”

“Ganon? Yang pogi mo single? Or ayaw mo lang ng commitment.”

“Hahaha…Well, pagod na rin ako kakarelasyon kaya tinigilan ko muna.”

“At heto ka ngayon bigla magkakaroon ng seryosong commitment.”

“Pareho lang naman tayo.”

“Sabagay…”

Natapos ang kasal. Walang honeymoon dumirecho na kami sa aking maliit na bungalow sa Quezon City. Unang gabi namin. Kapwa kami walang kibo sa kwarto, nakikiramdam sa kilos ng bawat isa.

“It’s okay kung kukunin mo ang right mo ngayon gabi Sam.” Walang gatol mong sinabi. Nagsusuklay ka ng iyong buhok sa dresser. Kakalabas mo lang ng shower non. Sinong hindi matutukso sa anyo mo na nakanighties at naaaninag ang magandang hubog ng iyong katawan.

“Sabagay matagal na rin naman akong tigang…” Pagbibiro ko. “Halika na rito.”

Tumawa ka. “Hmmm…di ba dapat kakargahin mo ko sa kama?”

“Eh skip na natin ‘yun napapagod ako eh.”

“Well, if you want it get it for yourself.”

“Di ba ikaw nag-offer? Ikaw dapat ang lumapit.”

“Baka gusto mo ako pa mag-off ng switch ng ilaw?”

“Yes please…” Sabay hikab ko.

“Hay naku … kaya siguro walang tumagal sa iyong babae. Masyado senorito.”

“Siempre bunso ako eh. Baby ako.”

“Ganon? Baka gusto mo ihele rin kita habang di ka pa matutulog?”

“Yes please…”

“Talaga lang ha…”

“Yep…tagal naman yang pagsusuklay mo. Halika na rito at patayin mo na ilaw.”

“Sandali na lang po senorito.”

Ilang minuto pa at pinatay na niya ang ilaw. Naramdaman ko ang pagtabi niya sa kama. Ahhh ang bango niya. Katahimikan. Nag-iinit ang buo kong katawan. Nakatagilid siya. Ako nama’y nakatihaya. Kapwa nakikiramdam. Di na ko nakatiis. Nangingibabaw ang pagkascorpio ko. Tumagilid ako sa side niya. Marahang dumampi ang aking labi sa balikat niya. Hinawi ko ang buhok niya at simulang halikan ang batok. Humarap ka sa akin. Hinalikan ko ang labi mo. Gumanti ka ng halik. Niyakap kita. Naglilikot ang kaliwang kamay ko. Dinama non ang mayaman mong dibdib. Napasinghap ka. Naglalaro na ang mga dila natin. Bumaba ang mga labi ko sa leeg mo, sa balikat hanggang sa magmistula akong sanggol sa dibdib mo. Napayakap ka sa akin.

“Ahhh Sam…” Anas mo. Lalo kong nilaro ng dila ko ang mga nipples mo sabay ng pagsipsip dito. “Ummm…”

Bumaba na ang kamay ko sa gitna ng kanyang mga hita. Basa na ito. Nilaro ng daliri ko ang basa ng kaangkinan mo. Napaliyad ka. Bumaba na ako sa gitna ng mga hita mo. Ibinuka ko ito at inumpisahang sisirin. Naglumikot ang dila ko sa paglalaro ng kaangkinan mo. Nang maramdaman kong handa ka na tanggapin ako ay umibabaw na ako sa ‘yo. Muli kitang hinagkan. Ibinuka ang mga hita mo at inumpisahang ipasok ang aking ari. Nagulat ako virgin ka.

“Virgin ka pa?” Napatigil ako.

Halik ang sagot mo sa tanong ko. At muli mo akong niyakap.

Umulos na ako. Napapadiin ang yakap mo. Alam ko nasasaktan ka. Pero pinipilit ko pa ring dahan-dahanin ang pagpasok ko. Ilang minuto pa at nakaraos ako. May bahid ng dugo ang kobre-kama.

“I’m sorry. Masakit ba?”

Tumango ka at ngumiti. Pinaunan kita sa aking mga braso. Niyakap kita.

“Yaan mo I will be a good husband…” Bulong ko sa ‘yo.

“Dapat lang…” Sagot mo. Sumiksik ka pa sa aking braso.

Paggising ko ng umaga ay wala ka na sa tabi ko. Naamoy ko ang masarap na niluluto sa may bandang kusina. Di ko alam pero nakadama ako ng saya nang makita kang nakaduster, bagong ligo at nakabalot ang buhok ng tuwalya.

“Gising na pala ang senorito ko. Hindi pa po ako tapos magluto. Bumalik na muna kayo sa pagtulog.”

“ Okay lang ‘yun Inday. Sinisiguro ko lang na di mo ko tinakasan pagkatapos kitang nirape kagabi eh.” Biro ko.

“Rape? ‘yun ba tawag mo ron?” Napasimangot ka.

Tumawa ako. Di ko alam kung dapat kitang yakapin para mawala ang simangot sa mukha mo. “Maghahanda na ko ng lamesa.”

“Ako na po. Trabaho ko yan eh bilang maid mo.” Sabay ismid mo.

“Uyyy may libreng maid na pala ako. Ang ganda at ang seksi naman ng maid ko.”

“Umupo ka na nga sa lamesa. Kanina mo pa ko inaasar eh.”

Maayos naman ang buhay may-asawa ko. Hinahatid at sinusundo ko siya sa opisina niya sa Makati. Minsan kapag may oras ay sabay kaming nagtatanghalian dalawa.

“Pwede mo ba kami ipakilala sa poging kalunch date mo?” Bati sa kanya ng isang kaopisina minsang dinalaw ko siya sa opisina para sunduin magtanghalian.

“Oo ba. Girls, si Sam. Kung gusto niyong idate yan eh tig-iisang libo bayad.”

“1 thousand lang ba halaga ko?”

Naglabas ng isang libo ang isang kaopisina niya. “Oh akin na date mo?”

“Tig-iisang libong ektarya ng lupa ang sinasabi ko. Di pa ko tapos eh.” Dugtong ni Cindy. Napatawa ako.

“Kamahal naman yang kadate mo.”

“Siempre, asawa ko yan eh.” Sabay kawit sa braso ko. “Halika na honey.”

Napangiti ako ng lihim sa pang-iinggit niya sa mga kaopisina. Natuwa sa sinabi niya. Habang lumalaon nararamdaman ko nag-iiba ang nararamdaman ko sa ‘yo. May kakaibang saya kapag nakikita ko ang mukha mo sa umaga paggising ko. Lalo na kapag ngumingiti ka kapag napapansin mong pinagmamasdan kita.

“Baka mainlove ka sa akin sa katititig mo ha.” Biro mo habang sinusuklay mo ang mahaba mong buhok.

“Di ba pwede mainlove sa asawa ko?”

Di ka sumagot. Nakita kong ngumiti ka bahagya. Minsan naitanong ko sa ‘yo…

“Di mo pa ba ako mahal?”

Di ka sumagot. Hinagkan mo ang pisngi ko. Yumakap ka sa akin.

“Di mo ba ako tatanungin kung mahal kita?” Pangungulit ko.

“Bakit kailangan ko pang tanungin. Nararamdaman ko naman na mahal mo ako.”

Hindi ko mauwaan ang mga katagang binitawan mo. Hanggang isang araw…

“Pare di ba asawa mo ‘yun!” Turo ng kaopisina ko habang inginunguso kayo ng kasama mong lalaki na kumakain sa Via Mare.

“Kaopisina niya ‘yun. OT sila ngayon.” Nagpaalam ako sandali sa Wash Room. Tinawagan kita sa cellphone.

“Hi Cindy! Nasaan ka?”

“Nagdidinner kami ng kaopisina ko. Ikaw nasaan ka?” Sagot mo.

“Saan kayo nagdidinner?”

“Sa McDonalds lang. Nasaan ka ba?”

“Nasa Via Mare kami ng mga kaopisina ko.”

Naputol ang linya ng cell mo. Paglabas ko ng Wash Room ay wala na kayo ng kasama mong lalaki. Nakita kong sumakay ka ng kotse nito sa labas ng restaurant. Hindi ko maunawaan pero nakadama ako ng galit sa pagsisinungaling mo. Selos sa lalaking kasama mo. Pagkatapos naming magVia Mare ng mga kaopisina ko ay pumunta kami ng Nakpil at uminom. Lasing ako ng umuwi. Sinalubong mo ako sa pinto. Hindi kita pinansin. Dumirecho ako ng kusina. Kumuha ng beer. Binuksan ko ito at dinala sa may sala. Binuksan ko ang t.v.

“Gabi na umiinom ka pa. Mukhang kagagaling mo lang sa pag-inom eh.”

“At least ako galing sa pag-inom. Ikaw saan ka galing?”

“Nakita mo kami sa Via Mare?”

“Nakita ka ng kaopisina ko. Itinuro ka niya sa akin. At nakita ko nagmamadali kayong umalis ng lalaking kasama mo. Sumakay ka sa kotse niya.”

“Hinatid niya ako sa office uli.”

“Sino ba ang lalaking ‘yon?”

“Ex-boyfriend ko. Napadaan lang sa opisina. Nangungumusta.”

“Huh! Bakit kailangan mong magsinungaling na nasa McDonalds ka?”

“Ayoko na kasing magtanong ka pa ng magtanong eh.”

“Kaya ba hindi mo ako kayang mahalin? Kasi nagkikita pa kayo ng ex-boyfriend mo?”

“Kanina lang kami uli nagkita, Sam.”

“Yeah right.”

“Matulog na tayo tama na yang pag-inom.”

“Pinipigilan mo ako?”

“Oo, pinipigilan kita. Dahil di ko gusto ang amoy ng alak. Kaya tumigil ka na ng kaiinom.”

“This is my house. I can do what I want here!”

“Ganon? Baka nakakalimutan mo asawa mo ako. This is my house too.”

“Ah really? Then tell me kung asawa kita bakit di mo ako mahal?”

“Bukas na tayo mag-usap. Walang patutunguhan ang pagtatalo natin eh. Wag kang tatabi sa akin na amoy alak ka.”

Pero dahil galit ako. Wala akong pakialam na tumabi sa kanya sa kama. Naghubad lang ako ng damit at pabagsak akong humiga sa tabi niya. Paggising ko kinaumagahan ay wala ka na. May almusal sa lamesa. Nang sunduin kita sa opisina niyo ay wala ka pa ring kibo.

“Disappointed ka ba hindi ex-boyfriend mo ang sumundo sa ‘yo?”

“Stop it Sam.” Pigil ang inis mo.

“Why?”

“Why? Dahil kung di ka titigil sa pangungulit mo about my ex-boyfriend bababa ako ng kotse mo.”

“Bababa ka sa gitna ng EDSA?”

“Pababayaan mo akong bumaba sa gitna ng EDSA?”

Hindi na ako kumibo hanggang makarating kami ng bahay. Nagluto ka ng dinner. Nasa terrace ako. Umiinom ng beer.

“Kain na tayo. Beer na agad yang iniinom mo.” Tila inis mong sabi.

“Mauna ka ng kumain. Wala akong gana.”

“Ok. Bahala ka.”

Ilang araw na ganoon. Hanggang di mo na nakayanan. “Uuwi muna ako sa bahay namin sa Makati. Kailangan ni Mama ng kasama. Pumunta ng Davao ang Papa.”

“Siguraduhin mo lang na sa bahay nyo sa Makati ka uuwi.” Tuya ko.

“Somosobra ka na sa ginagawa mo sa akin.” Galit na sabi mo. “Para isang beses ko lang nakasama sa dinner ang ex-boyfriend ko akala mo sobra-sobra na ang kasalanang ginawa ko.”

“Paano ako nakakasigurong di mo ko pinipindeho. Nakakatatlong buwan palang tayo nakikipagdate ka na sa ex-boyfriend mo? Mas magaling ba siya sa kama kesa sa akin?”

Isang mariing sampal ang dumapo sa pisngi ko. Umalis ka ng gabing ‘yun. Di ka umuwi ng ilang araw. Di rin kita sinundo. Tumawag ang mama mo.

“Nag-away ba kayo ni Cindy?”

“Opo…” Mahina kong sagot. “Kumusta siya?”

“May sakit si Cindy eh. Ayaw padala sa hospital. Ilang araw ng may lagnat.”

Di ko alam kung paano ako nakarating agad sa Makati ng 30 minutes. Parang natunaw ang puso ko nang makita kita na namumutla. Inuubo ka. Pinilit mong ngumiti.

“Dadalhin kita sa ospital…”

Tumango ka. Nakita ko nalaglag ang luha sa mga mata mo. Niyakap kita. Mahigpit. Namiss kita ng husto.

“Bakit ang tagal mo akong sinundo? Kita mo nagkasakit tuloy ako.” Paglalambing mo sa gitna ng mga hikbi mo.

Naiyak ako sa awa sa ‘yo. “Kasi asshole ako…”

Pinahid mo ang luha sa mga mata ko. “Hinde. Seloso lang ang asawa ko. Pero mahal ko siya kahit makulit.”

Ako na yata ang pinakamasayang lalaki sa mga oras na ‘yun ng marinig ko ang mga sinabi mo.

“Mahal pa ba ako ng asawa ko?” Usisa mo.

“Siempre naman. Di ba ito nga nagkakandarapa sa pagsundo sa ‘yo?”

Isang matamis na ngiti ang sumilay sa labi mo. “Wag ka ng magseselos ha? Dalhin mo na ako sa doctor para gumaling na ako. Gusto ko na umuwi sa atin eh. Namimiss na kita. Namiss mo ako?”

“Oo naman. Araw-araw na wala ka sa bahay natin.”

“Kaya mo ba akong kargahin?” Nakahilig ka sa dibdib ko.

“Siempre, asawa kita kahit kasing bigat ka ng balyena kakargahin kita.”

Ilang araw din sa hospital si Cindy. Pero ang mga araw na inilagi niya sa hospital ang pinakamasayang araw naming bilang bagong mag-asawa dahil lalo kaming nagkalapit. Sure na ako may makakasama na ako sa aking pagtanda.

- The End -

Bagong Mamahalin?

Its been more than 2 weeks na hindi kami nag-uusap ni Ems. Yes, nalulungkot pa rin ako. Namimiss ko pa rin siya. Meron kanta akong madalas tugtugin ngayon. Ang title ng song ay Unbreakable Heart ni Jessica Andrews. Well, siguro para sa aming dalawa ang kanta na yon. Ako para sa kanya Siya naman para roon sa “Ex-girlfriend” niya. Sabi ni Ate Connie natural daw na mamimiss mo ang isang tao kapag di mo na siya nakikita at nakakausap pero lilipas daw iyon at masasanay kang wala na ito sa buhay mo. Siguro dapat na hayaan ko ng magkaganoon kaming dalawa ni Ems. Wala na sigurong pag-asa na hiwalayan pa niya ang kanyang “Ex-girlfriend”. Nakakatawa na “Ex-girlfriend” ang tawag niya wherein fact ito ang huli niyang kasama noon bago siya lumipad papuntang Singapore. Nakakahinayang si Ems. Naaawa ako sa kanya. Nasanay na siyang sinasaktan. It seems parang nag-eenjoy na siyang nasasaktan siya. Alam ko kaya nangyari ‘yong away namin ni Ems kasi nakita ng Diyos na nasasaktan na ako. Kailangan ko ng magmove on. Meet new people na hindi ko nagagawa noong nag-uusap pa kami ni Ems. Dapat tigilan ko na rin ang kahibangan na magiging kami pagdating ng araw. Sino kaya ang babaing naghihintay para sa akin…

Hayyy…paano kaya ako magkakaroon ng bagong girlfriend. Si Jay tinadtad ng I love you ang mga testimonies sa friendster ko. Ah ang aking si Jay. May Ultimate Femme! Sayang nga lamang may asawa na siyang Briton. May perfect partner. Sino kayang hot-blooded human ang hindi maloloko sa alindog ni Jay. Pero natutuwa pa rin ako kahit hindi kami mahal namin ang isa’t isa. Gusto ko na siyang makita. Sana mag-abot kami next year sa Pilipinas.

Si Ems

Miss na kita. Pero di ko na yata mapapalampas pa ang ginawa mo sa akin. Sabagay tama na rin siguro na di na muna tayo mag-usap. Gusto ko na rin kasi kalimutan itong nararamdaman ko sa 'yo. I wish and hope na maka-alpas ka na rin sa ginagawa sa 'yo ng ex-gf mo. Pati ibang tao naaapektuhan sa pagkasira ng ulo niya. You don't deserve to be treated like that. You deserve someone who will cherich and take care of you. Well, I hope for your happiness...

Balakang ni Jay

Sulat Para Kay Ems

Sulat ko sana kay Ems bago kami nag-away noong October 5, 2007. Paano ba naman tinawagan pa ako rito sa Ghana para lang pagalitan kasi grab ko raw ung isang pix sa friendster ng ex-jowa niya. Siya lang 'yung feeling shitty tapos gusto pa ipasa sa akin. Kaya ayun world war kami for the nth time.

Ems,

It’s been a very very very long time since I wrote a personal email to someone who’s very dear to me. Pero iilan lang sa mga naging gfs ko ang pinadalhan ko ng sulat. Well, exception ka siguro kasi di naman kita girlfriend. Tinatanong ko nga sarili ko bakit hindi nawawala itong nararamdaman ko sa ‘yo kahit ilang beses mo nang sinasabi sa aking “ayokong paasahin ka” or “hindi pa ako buo” or “I wish I can reciprocate blah blah blah” at marami pang statement of refusals. Pinagagalitan na nga ako ni Anne bakit daw ang kulit ko eh wala naman akong pag-asa sa ‘yo. Sa ngayon pinag-aaralan ko nang pigilan at kalimutan itong nararamdaman ko sa ‘yo dahil darating ang araw na magkakaroon ka ng girlfriend or partner at unfortunately di magiging ako yun. Siguro malaki maitutulong ang pagkaka-assign sa akin dito sa Ghana para gawin ang dapat ko ng ginawa noong unang beses mo akong nirefuse. Sa dami ng ginagawa ko at gagawin kong trabaho masyadong pagod na ako para mag-isip pa pag-uwi plus pa ang layo ng nilalakad ko araw-araw pauwi at papasok ng office. Pero I know malulungkot pa rin ako kapag nalaman kong meron ka ng gf or partner. Napaka-ironic talaga ng lovelife ko. Nakita ko na sana ang babaeng ideal maging partner ko sa buhay. Alam mo habang nakikilala kita mas lalo ko nakikita yung qualities na gusto ko sa babaeng mamahalin ko. Kaya lang I can’t make you love me. Siguro sa part mo nakikita mo sa akin ang mga qualities na ayaw mo sa partner mo. Pero nagtataka rin naman ako sa ‘yo sa dinami-dami ng away natin eh di ka pa rin bumibitaw sa pakikipag-usap sa akin. Magsorry lang ako eh pinapatawad mo na agad ako. Kaya hindi rin siguro kita mabitawan. Sabi nga ng mga henyong kaibigan ko eh I should stop talking to you and move on kasi wala naman daw akong mapapala. Pero I refuse to do that kasi di naman maging gf ka lang ang habol ko. Kailangan ko rin ng kausap kahit minsan nakakabore kang kausap kasi busy ka sa kung sino man. Akala mo di ko alam ha. Gawain ko rin yata yan noon. Besides tolerable naman pagkabitchy mo. Minsan I find it cute kapag nagagalit ka sa akin. It makes me smile lalo na kapag inaaasar pa kita lalo. Pero kapag di ka na kumikibo eh di ako mapalagay. Paciencia ka na mahilig talaga ako mang-asar at madali rin akong mapikon.

Alam mo minsan nagiging intense ung nararamdaman ko sa ‘yo at gustung-gusto kong sabihin “Ems, I love you” or “Ems, mahal kita”. Pero sasabihin ko palang yung first syllable ng mga salitang yun eh alam ko na isasagot mo kaya naiipon na lang siya sa utak at puso ko at nasasabi ko na lang sa sarili ko bakit ba hindi ako kayang mahalin ng babaeng ito. I would like to understand na objective and practical ka sa pagpili ng magiging gf at sa criteria mo eh bagsak agad ako sa pagkamainitin ng ulo ko. Pero di lang naman pagkamainitin ng ulo ang isa sa mga qualities ko, barumbado rin ako hehehe. Seriously, dapat tanggapin ko ng di magiging tayo. Naiisip ko nga kahit siguro pumunta pa ako ng Singapore at tutukan kita ng panliligaw eh basted pa rin ako. I know how it feels kapag ayaw mo sa taong nagkakagusto sa ‘yo or gustung-gusto ka. It’s a very odd feeling. Nakakatawa nga ang statement ni Jay noon na ginto ba raw ang “Ano” mo at binabalak kong pumunta ng Singapore. Hay naku di talaga ako tinatantanan sa pagnanag about pupunta ako ng Singapore noon. Tumahimik lang noong lumipad na ako papuntang Ghana. Two days ago nakausap ko si Jay sa YM. Bakit di ko raw siya tinitext siguro raw eh inuubos ko load sa katitext sa ‘yo. Paano kaya niya nalaman ‘yun. Buti hindi niya alam na tinatawagan din kita hehehe. Lapit na birthday ko. Wala man lang akong mahahalikang lips and definitely I wouldn’t get laid. Magaganda sana ang mga puting kasama ko kaya lang mukhang di naman naliligo. Lalong ayoko naman kahalikan mga labi ng mga itim dito. Ang laki-laki ng lips nila. Hayyy…kailan ko kaya mahahalikan ang lips ng babaing binasted-basted ako. Bakit kasi natotorpe ako noon kapag kasama ka na. Gusto ko lang tingnan ang magaganda mong eyes. Dapat pala eh minanyak-manyak na kita noon kasi pupunta naman ako ng Africa. Haba na sulat ko. 12mn na dito at 8am naman jan sa Singapore. Papasok ka na eh natutulog naman ako or patulog. Kapag ako naman papasok sa office eh pauwi ka na. Oh cia sleep na ako. Marami-rami na kong kagat ng lamok sa hita baka malariahin ako. Ingat ka lagi ha.

Dapat ng maggive up maging gf ka,

Sam

How does it feel to be rejected?

It hurts. My pride shattered. Yesterday, she rejected me again. I can’t count anymore how many times she rejected me. I know I’m just fooling myself. But I know deep in my gut she likes me too. Perhaps she’s just scared. Being hurt so many times by her ex girlfriend. Oh well, life goes on and I need to move on. Nakakasawa na.

Why I miss having a girlfriend...

I miss having a girlfriend. Talking long hours on the phone. Never-ending texts. Watching movies and smooching. Hugging. Dining out. Afternoon dates on weekends. Spending weekends in my house in Gen. Trias. Making love. Small trips out of town. Yes, the fights too. Making up.

It's almost two years since I broke up with my ex-girlfriend. Its not that I haven't move on. I have long forgotten her. Thank God I got rid of that one. A very sneaky ungreatful person who can dry ur well without you knowing it. So, here I am single and unattached for almost two years. My future girlfriend and I haven't found each other yet. Where can she be?

Love Sucks Sometimes...

You came when I was bored dating girls. We had good laughs and conversations on the phone. A few games of flirting then wham! I felt something different. I don't know on your part if you felt the same. My friends told me you're just playing considering the relationships you had in the past. I should have seen the red flags my ex from california had told me when I told her you suddenly stop texting and calling me. Then my friend Muning told me that I should learn from what I had experienced with you. But is love about learning? For me its a feeling that should be experienced. It's like playing tong-its you play and play until the money in the pot accumulate and then somebody will win it. Yeah, love sometimes suck for those losers like us in the game of love.